Kiedy świat wokół osacza jak wróg, gdy czas wpółczesny staje się więzieniem, człowiek często poszukuje osobistej niszy. Naturalnym odruchem, tym pierwszym impulsem, jest ucieczka w przeszłość, ostoję spokoju, bezpieczną oazę. Raz jeszcze przeżywamy dzieciństwo i młodość, wędrujemy w wyobraźni po prywatnej Arkadii, krainie dobra, nawet gdy faktycznie wcale nie była idyllą.
Źródło: „Droga wewnętrzna” – Nowa Huta krok po kroku
"Droga wewnętrzna" – Nowa Huta krok po kroku
Poprzedni artykuł